Η αντίστροφη ροή του χρόνου - ή αλλιώς Κάρμα

Αν ο αστρικός κόσμος είναι όντως είδωλο και βλέπουμε απέξω τον εαυτό μας όπως λέει ο Στάινερ, τότε ίσως να έχει δίκιο κι ο Ρόντνευ Κολλίν ότι ο χρόνος κυλάει αντίστροφα και βιώνουμε πρώτα το θάνατο μας και μετά τη γέννηση και τότε διατρέχουμε το χάρτη μας με αντίστροφη φορά και τα δυο γίνονται ένα. Και το DNA μας το καθορίζουμε εμείς με την πιο μεγάλη μας επιθυμία αυτή που νιώθουμε στο κρεβάτι του ετοιμοθάνατου.

Αλλά κι αυτές που λέμε συμπτώσεις είναι όντως συμπτώσεις; Ή είναι απλά η αντίστροφη θέαση γεγονότων που στην αντίστροφη εκδοχή τους έχουν αίτιο κι αποτέλεσμα; Σύμπτωση είναι ότι μου ‘πεσε μια γλάστρα στο κεφάλι; Ή αντίστροφο βίωμα όπου στην πραγματικότητα εγώ πέταξα τη γλάστρα στο μπαλκόνι; Μην είναι η αντίστροφη βίωση η πρακτική υλοποίηση του αντιπεπωνθότος; Πετώ τη μπάλα στον ουρανό κι αυτός την αντανακλά στο όριο του χρόνου, με βάζει να τη βιώσω αντίστροφα και μου την επιστρέφει. Κι εγώ το λέω σύμπτωση ή bad karma.