Η αναπνοή είναι η βάση της αιθερικότητας.

Η αναπνοή είναι η βάση της αιθερικότητας. Όχι μόνο για ενεργειακούς λόγους. Αλλά γιατί επεκτείνει και διαστέλλει ( ή συστέλλει ) το χώρο και το χρόνο. Η άσκηση αναπνοής είναι άσκηση δημιουργίας και εγκατάλειψης χώρου, εκδήλωσης και απόσυρσης από το φυσικό πεδίο, ανάβλυσης και αναρρόφησης ενέργειας, η ίδια άσκηση που γίνεται και στο διαρκώς ανανεούμενο Σύμπαν με την ύλη. Ζωτικής σημασίας είναι να μας επιτρέπεται η αναπνοή (ουφ δεν προλαβαίνω να πάρω ανάσα). Η πίεση των άλλων, το πιεσμένο πρόγραμμα, οι προσκολλημένοι επάνω μας άλλοι περιορίζουν το χώρο μας και τη δυνατότητα μας να πάρουμε ανάσα. Και περιορίζοντας την δυνατότητα για επέκταση χώρου περιορίζουν στην ουσία την αυτοδιάθεση. Γιατί ελευθερία είναι στην ουσία το δικαίωμα στο να δημιουργείς και να εκχωρείς κατά το δοκούν το δικό σου χώρο. Δηλαδή το δικαίωμα στο να αναπνέεις. Κι αν κάποιος της μέλανος στοάς, αυτός φροντίζει να μην σ αφήνει να πάρεις ανάσα.