Ποια είναι εκείνη η χρονική στιγμή που γινόμαστε αυτό που μισήσαμε; Λέει ο Gareth Knight στη μελέτη των Ατραπών του Δέντρου της Ζωής ότι η Ατομικότητα δεν είναι κάτι αλάνθαστο. Αν ήταν αλάνθαστο, δε θα είχε απομακρυνθεί από το Εν. Η Ψυχή μας δεν είναι κάτι μακριά από το λάθος. Ειδικά, όταν αρνείται να αντιμετωπίσει τις Σκιές που η ίδια δημιούργησε. Είναι σε μία από τις Ατραπούς του Δέντρου που η Ψυχή στέκεται πλέον με την πλάτη στον Τοίχο και είναι αδύνατον να εξελιχθεί παραπάνω, αν δεν δει κατάφατσα όλα αυτά που η ίδια δημιούργησε. Αν δεν ανοίξει τα χέρια να αγκαλιάσει το ίδιο το Κακό της. Κι όσο προχωρούμε στις Ατραπούς του Δέντρου, τόσο συνειδητοποιούμε πόσο μακριά από την πραγματικότητα είναι η εντύπωση που έχουμε για τον ίδιο τον εαυτό μας. Μέχρι να δούμε την αλήθεια κατά πρόσωπο όμως τρέχουμε... Η Ψυχή μας τρέχει. Να ξεφύγει, να μην αντιμετωπίσει, να αγνοήσει τις Σκιές "για να μην πέσει τάχαμου η δόνηση". Καλή κι αυτή η ανάγκη, αλλά κάποια στιγμή ο καθρέφτης στέκεται απέναντι μας αμείλικτος. "Ιδού", μας λέει, "τι δημιούργησες"...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Είναι άλλο πράγμα ο φιλοσοφικός στοχασμός και άλλο η ιδεολογική πεποίθηση.
Είναι άλλο πράγμα ο φιλοσοφικός στοχασμός και άλλο η ιδεολογική πεποίθηση. Όποιος δεν μπορεί να ξεχωρίσει το ένα από το άλλο είναι σαν αυτ...
-
Η ατομικότητα δε δόθηκε για να μας ξεχωρίσει. Αλλά για να επιτρέψει να αναπτύξει καθένας κάτι καλύτερα από τους άλλους και να έχει στο τέλο...
-
Η συνύπαρξη και η συνεργασία είναι για γερά στομάχια. Όποιος πιστεύει ότι η συνύπαρξη είναι μόνο στα λόγια, δεν έχει δουλέψει μέσα του τη σι...
-
Είναι άλλο πράγμα ο φιλοσοφικός στοχασμός και άλλο η ιδεολογική πεποίθηση. Όποιος δεν μπορεί να ξεχωρίσει το ένα από το άλλο είναι σαν αυτ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου