Κάθε φορά που πιέζουμε τον εαυτό μας να προχωρήσει σε δράση χωρίς να έχουμε δει και προ-ζήσει νοητικά και συναισθηματικά όλα τα ενδεχόμενα, δημιουργούμε βίαια μια διακλάδωση στο χωρόχρονο. Πολλοί το βαφτίζουμε Κάρμα. Ο μελλοντικός πολυδιάστατος εαυτός μας όμως δε δύναται να αποκλείει ενδεχόμενα. Αν το 'κανε δε θα ήταν πολυδιάστατος. Μόλις συμβεί λοιπόν μια τέτοια παραβίαση νιώθει κάτι ανάλογο όπως εμείς όταν χτυπάμε σκοντάφτοντας το πόδι ή νιώθοντας ένα πόνο στην κοιλιά. Αμέσως προστρέχει πίσω στο παρελθόν να θεραπεύσει το τραύμα φοβούμενος μην υπάρχει μετάσταση (αυτές οι βίαιες διακλαδώσεις έχουν μια τάση να πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα αν τις αφήσεις). Για να θεραπεύσει την πληγή εξαναγκάζει τον πρόγονο του να βιώσει και την εναλλακτική πραγματικότητα που εκείνος φοβήθηκε ή αρνήθηκε. Του τη φέρνει σε μια στροφή της ζωής, σε έναν απόγονο του ή σε ένα παράλληλο σύμπαν που τον βάζει να βιώνει στα όνειρα του. Την παρέμβαση αυτή εμείς τη λέμε ξεπλήρωμα του κάρμα. Γίνεται συχνά με το ζόρι αλλά όχι πάντα. Οι σαμάνοι γνωρίζουν τις εναλλακτικές πραγματικότητες κι έτσι βιώνουν εθελοντικά το άλλο ενδεχόμενο. Ή παραιτούνται της βίαιης επιλογής εφαρμόζοντας τη θυσία. Για όσους θέλουν να σκέφτονται όμως σαν όντα 5ης διάστασης ούτε κι αυτό έχει σημασία. Οι αντιθέσεις είναι έτσι κι αλλιώς τεχνητές για να παραμείνει ο μελλοντικός μας πρόγονος αυτό που είναι. Ένα ον που βιώνει όλα τα πιθανά ενδεχόμενα των αποφάσεων του. Και τα βιώνει ταυτόχρονα .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου